Γιατί οι κανονισμοί των πολυκατοικιών «δεν αγγίζουν» τους ιδιοκτήτες ζώων
Γράφει ο Πάνος Σακκάς
«Πρόσφατα ανέλαβα διαχειριστής της πολυκατοικίας και, διαβάζοντας τον κανονισμό, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η γραπτή απαγόρευση κατοικίδιων ζώων στα διαμερίσματα.
Λίγες ημέρες αργότερα, ένας νέος άνδρας ήρθε να μείνει στον πρώτο όροφο μαζί με τον Μαξ, το συμπαθεστάτο λαμπραντόρ του, και ήταν σαν να βλέπω ταινία. Πριν καλά-καλά προλάβει να εγκατασταθεί, δέχθηκε τις απειλές μιας ηλικιωμένης κυρίας από το απέναντι διαμέρισμα, που χτύπησε και την δική μου πόρτα, απαιτώντας να διώξω «είτε τον σκύλο είτε και τους δυο μαζί, επειδή παραβαίνουν τον κανονισμό της πολυκατοικίας». Φυσικά δεν είχα καμία πρόθεση να κάνω κάτι τέτοιο και υποπτευόμουν πως ούτε και κανείς άλλος είχε το δικαίωμα για αυτό. Μιλώντας με την δικηγόρο Μαρία Αρετή Ζιαζιά επιβεβαίωσα τα πολύ καλά νέα για τους σκυλομπαμπάδες και τις γατομαμάδες που δέχονται, συχνά, τις «κούφιες» απειλές των γειτόνων τους, επειδή «τολμούν» να συγκατοικούν με τα αγαπημένα τους ζώα. Ο νόμος 4039/2012 είναι πάνω από οποιονδήποτε απαγορευτικό κανονισμό μιας πολυκατοικίας, εξηγεί η κα Ζιαζιά. Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να διατηρεί ζώα συντροφιάς στο διαμέρισμά του, υπό την προϋπόθεση να τηρεί τους κανόνες υγιεινής και κοινής ησυχίας (που στην περίπτωση των κατοικίδιων είναι «θεωρητικά υποχρεωτική» όλο το 24ωρο). Έτσι, ακόμα και στις περιπτώσεις που ο κανονισμός μιας πολυκατοικίας απαγορεύει τα κατοικίδια, όλοι μας έχουμε κάθε δικαίωμα να διατηρούμε ζωάκια στο διαμέρισμά μας, με έναν μικρό «αστερίσκο».
Ο «αστερίσκος»
Μέχρι το 2003 δεν υπήρχε σχετική νομοθεσία και όλα επαφίονταν στην «καλή θέληση» του ιδιοκτήτη ή των γειτόνων, μας λέει ο κτηνίατρος της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρείας, Κανούρης Τάσος. Όμως εκείνη την χρονιά, ένας νέος νόμος επέτρεψε σε όλους να διατηρούν τουλάχιστον δύο τετράποδα (δύο σκύλους ή δύο γάτες ή έναν σκύλο και μία γάτα) ακόμα και στις περιπτώσεις γραπτών – πλην ανεδαφικών – απαγορεύσεων.
«Σπισισμός» στα δικαιώματα
Για τα υπόλοιπα είδη κατοικίδιων ωστόσο το νομικό πλαίσιο παραμένει ασαφές. Για παρά πολλά είδη πουλιών, όπως οι καρδερίνες και οι σπίνοι, απαγορεύεται η πώληση και η διατήρησή τους. Κάποιοι παπαγάλοι επιτρέπονται με ειδική άδεια ενώ για άλλους, τροπικούς, απαγορεύεται «ακόμα και να υπάρχουν στην Ελλάδα», μας λέει χαρακτηριστικά ο κ. Κανούρης. Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα και, συχνά, εντελώς παράνομα στις περιπτώσεις ερπετών. Για τις γάτες και τους σκύλους ωστόσο, όλα είναι πλέον ξεκαθαρισμένα και ακόμα και στις πολυκατοικίες που δήθεν απαγορεύονται, μπορούμε να φιλοξενούμε τουλάχιστον δύο ανά διαμέρισμα. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως και αυτός ακόμα ο αριθμητικός περιορισμός, μπορεί να τεθεί μόνο μέσω του κανονισμού της πολυκατοικίας και όχι με άλλους τρόπους όπως, παραδείγματος χάριν, με κάποια απόφαση γενικής συνέλευσης των ιδιοκτητών, κατά πλειοψηφία. Κανείς δεν μπορεί να μας το απαγορεύσει εντελώς, υπογραμμίζει η κα Ζιαζιά, αρκεί τα τηρούνται τα αυτονόητα.
Τα «αυτονόητα»
Όσο τα ζώα διαμένουν στο ίδιο διαμέρισμα με τον ιδιοκτήτη τους, δεν είναι μόνιμα στις βεράντες ή στους ανοιχτούς χώρους του διαμερίσματος, τηρούνται οι κανόνες ευζωίας, οι υγειονομικές διατάξεις και οι ώρες κοινής ησυχίας και διαθέτουν βιβλιάρια υγείας, τα κατοικίδια είναι ευπρόσδεκτα βάσει νόμου. Στην περίπτωση που τα παραπάνω δεν τηρούνται, προβλέπεται πρόστιμο για τον κάτοχο των κατοικίδιων.
Τι συμβουλεύουν τους ενοικιαστές οι φιλοζωικές οργανώσεις
Τι συμβαίνει όμως με τους «άτυχους», φιλόζωους ενοικιαστές, στους οποίους οι ιδιοκτήτες των ακινήτων απαγορεύουν, «διά ροπάλου», τα κατοικίδια ζώα; Αν οι ενοικιαστές αποκρύψουν το ζώο τους πριν την υπογραφή του συμφωνητικού, ή το αποκτήσουν μετά την υπογραφή της μίσθωσης, δεν είναι καν υποχρεωμένοι να ενημερώσουν τον ιδιοκτήτη. Σε περίπτωση όμως που δεν τηρούνται όσα αναφέραμε παραπάνω (υγειονομικά, ώρες κοινής ησυχίας κλπ), ο ιδιοκτήτης διατηρεί το δικαίωμα να καταγγείλει τη σύμβαση μίσθωσης για σπουδαίο λόγο και να τον αποβάλλει από το μίσθιο, μας εξηγεί η Μαρία Αρετή Ζιαζιά. Ωστόσο δεν μπορεί να τον διώξει επειδή έφερε κατοικίδιο – απλώς ο ενοικιαστής θα κληθεί, στο τέλος, να επιδιορθώσει τις τυχόν υλικές φθορές που θα προκαλέσει το ζώο στην ιδιοκτησία (πάτωμα κλπ) ή θα καταβάλει κάποια αποζημίωση. Η Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία συμβουλεύει τους ενοικιαστές να μην δέχονται καν να υπογράψουν όσες συμβάσεις μίσθωσης περιλαμβάνουν τέτοιες απαγορεύσεις, αφού δεν προβλέπονται από τον νόμο και επομένως δεν ισχύει κανένα καταστατικό. Η πρόεδρος του Συλλόγου Ζωόφιλων Αγίας Παρασκευής Ντίνα Μπουλούμπαση, δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό. Οι ενοικιαστές θα πρέπει να επιμείνουν και στις περιπτώσεις που οι ιδιοκτήτες ακινήτων αρνούνται τη μίσθωση για το «αμάρτημα» της αγάπης μας προς ένα κατοικίδιο, θα πρέπει να το καταγγέλλουν. Άλλωστε όταν νοικιάζεις ένα σπίτι, νοικιάζεις και το δικαίωμα να ζεις μέσα σε αυτό διατηρώντας τις ελευθερίες σου, μαζί με τις γάτες ή τα σκυλιά σου. Τα καλά νέα είναι πως ο Μαξ θα μείνει μαζί μας»
